Ik ben nog steeds vroeg wakker, en vandaag blijf ik ook niet meer liggen want ik ben bang dat we ons dan verslapen. Vanmorgen hebben we afgesproken met Anja die we van het AllesAmerika-forum kennen. Om 8 uur bij het ontbijtbuffet. Als we binnen komen zien we ze meteen al zitten. We gaan met z'n allen ontbijten en we wisselen ervaringen uit. Zij blijken in San Francisco ook in het Rainforest Cafe gegeten te hebben. Ze hebben er al een dag in Yosemite op zitten. Heel leuk om Anja in het echt te ontmoeten, en ook leuk om Martien en de kinderen te ontmoeten. Na het ontbijt nemen we afscheid - wie weet zien we elkaar nog in LA. Als we naar onze cabin lopen, zien we nog een hert. Het gaat natuurlijk net zo staan dat hij niet lekker op de foto kan. We verdenken hem ervan dat hij dit met opzet doet.
Het plan is om vandaag te gaan raften op de Merced River en dan 's middags met de El Capitan shuttle naar de westkant van de vallei te rijden om daar een stuk te wandelen. Het raften is de favoriete tijdsbesteding van de kinderen in Yosemite. Het is ook leuk om te doen. De uitzichten op Half Dome en de Yosemite Falls zijn vanaf het water toch weer anders, en met het warme weer is een tochtje op het water altijd heerlijk. Onderweg kun je aan een van de vele strandjes aanleggen, ideaal voor een picknick, of om lekker te zwemmen of te zonnen. We hebben het de vorige keren in Yosemite ook gedaan, dus voor Martin en mij hoeft het niet per sé, maar de kinderen staan er op dat we het weer doen. Zij zullen het hele stuk peddelen beloven ze. (Vorige keer hadden we de wind tegen; toen was het nog zwaar werken ook).
Bij de instructie wordt er gewaarschuwd dat de waterstand laag is en dat er af en toe misschien gelopen moet worden, maar gelukkig blijkt dat in de praktijk reuze mee te vallen. We hoeven niet uit de boot om deze op ondiepe stukken even over de stenen te trekken, een beetje met de peddels duwen is voldoende. Toch is het altijd wel handig om schoenen aan te hebben die nat mogen worden.
De kinderen beginnen enthousiast te peddelen maar na een tijdje geven ze toch weer de peddels aan ons. Dat was niet de afspraak. Maar goed, we doen ook wel even een paar slagen in de ronde (Letterlijk, Martin heeft er geen enkel gevoel voor wanneer hij wel of niet moet peddelen, dus draaien we af en toe een rondje). Het is ruim dertig graden, dus het water is wel lekker verkoelend. We leggen af en toe aan. Judith heeft een boek meegenomen om te lezen en Marijke gaat er om een gegeven moment zelfs met haar reddingsvest om zwemmen. De uitzichten onderweg zijn weer schitterend, we genieten van ons tochtje.
Na het raften wil Marijke een pizzapunt eten bij Curry Village, en dat kost aardig wat tijd. Daarna gaan we de El Capitan shuttle uit proberen. De El Capitan shuttle is nieuw; de gewone shuttlebus doet alleen het oostelijke deel van de vallei, tot aan de Yosemite Lodge, de El Capitan shuttle rijdt tot aan de El Capitan Bridge. Voor een kaartje met de shuttleroutes zie hier. Handig om ongeveer te weten hoe de shuttle loopt, we hebben vaak genoeg mensen meegemaakt die een onnodig rondje reden omdat ze niet wisten waar ze uit moesten stappen.
We stappen op bij het Visitors Center (halte E1) en rijden mee tot halte E3 (El Capitan picknick area). Van daar wandelen we richting het pad naar El Capitan.
Achteraf was het misschien mooier geweest om wat meer en langer te lopen. Vanaf halte E2 Camp 4 (dat is dezelfde stop als stop 7 van de gewone shuttlebus) en dan het pad volgend vanaf Yosemite Lodge, dan loop je namelijk eerst een heel stuk langs de Merced. Nu lopen we een groot stuk langs de weg. Pas als we vlakbij El Capitan zijn, gaat het pad van de weg af. Als we bij El Capitan zijn, kijken we of we klimmers op de rots zien, het is één van de meest populaire rotsformaties voor beklimmingen. Maar afgezien van een salamander zien we niemand klimmen.
Het oorspronkelijke plan was om vervolgens van El Capitan naar Old Inspiration Point, dat in de buurt van Bridalveil Fall ligt, te gaan lopen. Maar dat blijkt volgens een bordje veel verder te zijn dan gedacht (minstens nog vier mijl; we hadden de kaarten misschien toch wat beter moeten bestuderen.)
Dat vinden we in deze hitte te ver. Het is dik in de dertig graden. We lopen daarom maar terug naar de weg naar de bushalte bij de brug over de Merced River. Vanaf de brug nemen de dames de bus terug. De meiden en ik willen gaan zwemmen. Martin besluit echter om het hele stuk naar Curry Village te lopen. Dat is ook nog een stevige wandeling, maar Martin beweert dat hij een goede conditie heeft.
Als wij Curry Village aankomen, blijkt het zwembad voor onderhoud gesloten te zijn, dus de kinderen gaan naar de Stoneman Bridge om daar nog even te zwemmen. Na een tijdje komt ook een bezwete Martin, aanlopen. Onderweg had hij nog wat foto's gemaakt, onder andere van de Three Brothers, ook een geliefkoosde rotsformatie voor klimmers, en het pad waar de arme ziel in de hitte heeft gelopen.
Het is al laat als we de bus nemen naar de Lodge, waar we weer gaan eten. De ondergaande zon geeft Half Dome een oranje gloed.
Uitgaven Ontbijtbuffet Curry Village: 40,95 dollar Raften: 104 dollar Pizza/hotdog: 18 dollar Avondeten Foodcourt: 55 dollar
1 opmerking:
HALLO ALLEMAAL
hIER EEN BERICHTJE UIT lEIDSCHENDAM, ALS JULLIE NOG WETEN WAAR DAT DORPJE ERGENS IN NEDERLAND LIGT. IK LEES DAT JULLIE HET HEERLIJK HEBBEN. EN NAAR DE MUSICAL ZIJN GEWEEST JULLIE HEBBEN AL HEEL WAT GEDAAN IN DIE WEEK WAS HET VRIJHEIDSBEELD OOK DE MOEITE WAARD, TOEN HEERLIJK KOFFIE DRINKEN BIJ STARBRUCKS KENNEN WIJ OOK DAAR WAS ONZE EERSTE GANG OOK ALTIJD NAAR TOE ALS WE AAN HET WINKELEN WAREN. EN TOEN MET DE MEIDEN NAAR MACY`S OM DE DOLLARS VAN PA EM MA UIT TE GEVEN KOMEN JULLIE AL KOFFERS TE KORT.
GENIET ER MAAR LEKKER VAN HIER IS HET ALLEEN MAAR REGEN REGEN EN NOG EENS REGEN JE MIST ER NIETS AAN.
VERDER NIETS BIJZONDERS HIER.
GROETJES VAN THEO EN RIET
Een reactie posten