1 augustus Page

Click for Page, Arizona Forecast
Overnachting Best Western Arizona Inn

Kosten: 110 dollar.
Gereden: 145 mijl





Als we wakker worden is het weer prachtig weer, en al snel wordt het warm. We willen graag buiten ontbijten, en dat is erg warm met de zon die net onder de overkapping door schijnt. Martin en ik hebben met z’n tweeën boodschappen gedaan bij de supermarkt (de kampwinkel heeft niet veel maar de supermarkt is verrassend groot). We zijn net op tijd om het laatste stokbrood te pakken, verder vullen we onze fruitvoorraad weer aan. We ontbijten heerlijk, met zelfgezette thee en koffie erbij.





Iets na tienen rijden we weg. In Arizona is het een uur vroeger, dus we kunnen de horloges weer een uur terug zetten en om 11 uur plaatselijke tijd zijn we bij Page. We besluiten om eerst een bezoek te brengen aan de Antelope Canyon. We vinden het gemakkelijk, de afslag voor de Lower Antelope Canyon ligt rechts vanaf de 98 (voor de Upper Antelope Canyon moet je vanaf de weg naar links).
We parkeren de auto en kopen kaartjes bij het stalletje, waar al wat mensen zitten te wachten. De tickets kosten 20 dollar pp, met nog 6 dollar pp erbij voor de toegang tot het indianengebied. Maar zeer zeker de moeite waard! We hebben alle vier genoten! Er loopt een gids mee naar binnen, maar je kun helemaal zelf rond lopen in de canyon. We maken veel foto's, het is echter vreselijk moeilijk om de belichting goed te krijgen. Ik heb wel een statief meegenomen, maar dat is lastig lopen en ik heb geen zin om hem aldoor in en uit te vouwen, dus de meeste foto's zijn uit de hand gemaakt. De vormen zijn soms zo raar dat we bij sommige foto’s niet meer weten wat boven en wat onder is.
We zijn best lang bezig. Aan het eind kun je naar boven en buitenom terug lopen, maar wij besluiten om weer door de canyon terug te lopen, en we maken weer een aantal foto's.








We rijden daarna nog iets verder de zijweg in om bij Lake Powell te komen, maar daar moet toegang betaald worden. We weten niet goed wat we nog willen doen, en besluiten om eerst maar het hotel op te zoeken. Later horen we dat de toegang met de NPS-pas gratis is.
Dan naar het hotel. We hebben geen routebeschrijving bij ons, maar het is makkelijk te vinden als we op goed geluk om Page heenrijden. Het is nog vroeg, nog geen twee uur als we naar binnen gaan.




De dame achter de receptie is helaas onverbiddelijk – het is nog geen 3 uur, dus (?) de kamer is nog niet klaar. Ze doet geen moeite om het te checken. Dan maar eerst lunchen – we hebben de MacDonalds hier vlakbij al gespot. Na de lunch rijden we over de brug naar de Glen Canyon dam die we vanaf het hotel en vanaf de MacDonalds kunnen zien liggen. Er is een strenge veiligheidscontrole bij het visitor center, tassen en rugzakken mogen niet mee naar binnen, en we moeten door een detectiepoortje. Er is elk half uur een rondleiding. Voor de eerstkomende rondleiding moeten we 3 kwartier wachten, dus we hebben de tijd om even rond te kijken en nog even buiten op het gras te zitten. De (gratis) tour is interessant, we horen veel cijfers, bv over de gigantische hoeveelheid beton die gebruikt is voor de wand; voldoende voor een vierbaansweg van Phoenix naar Chicago! Er wordt sterk de nadruk gelegd op de voordelen van de dam; voor de elektriciteitsvoorziening, het indammen van de Colorado, de recreatiemogelijkheden. Geen woord over de nadelen – terwijl de impact op de rivier en de Grand Canyon toch behoorlijk is. Toch worden de nadelige gevolgen nu wel onderkend – er worden nu experimenten gedaan met gecontroleerde “floods”.




 

Onze hotelkamer is prima en als we geïnstalleerd zijn nemen we eerst een duik in het zwembad, dat redelijk groot is. Het is bewolkt, en hoewel het wel warm is, is het zo prima uit te houden. We wilden gaan eten bij de Dam grill, na een tip van iemand op het Amerika-forum. Er blijkt echter niets vegetarisch op het menu te staan, dus we kijken of er verderop nog iets zit. Aan het eind van de straat zit een Italiaan, daar zijn we altijd wel voor te vinden. De bediening is heel prettig, een oudere dame, die vertelt dat een van de toetjes haar eigen maaksel is. Een aanrader, dit toetje, ijs met koekjes erin verwerkt.

Terug in het hotel gaan we nog even een was draaien. Alles zit in de machine en dan zie ik dat er nergens staat aangegeven hoeveel quarters er in moeten. Ik loop naar de balie om het te vragen maar de baliedames hebben ze geen idee. Beide drogers doen het niet, weten ze wel te vertellen. O, wat nu? Op de kamer hangen, suggereert een van hen. Dat lijkt me niet handig, dus we halen de was er maar weer uit.
We checken nog even de mail op de computer die in de lobby staat, schrijven iets in het reisverslag, en na een spelletje kaart is het alweer bedtijd.



Uitgaven

Boodschappen: 29 dollar
McDonalds: 12 dollar
Lower Antelope Canyon: 107 dollar
Avondeten : 100 dollar

Geen opmerkingen: